Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *laka-, related to *lak(k)ōn- (“to blame, reproach”), from Proto-Indo-European *lok-néh₂-. Cognate with English lack.
Adjective
lakr
- lacking in quality
- deficient
Declension
Strong declension of lakr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakr
|
lǫk
|
lakt
|
| accusative
|
lakan
|
laka
|
lakt
|
| dative
|
lǫkum
|
lakri
|
lǫku
|
| genitive
|
laks
|
lakrar
|
laks
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakir
|
lakar
|
lǫk
|
| accusative
|
laka
|
lakar
|
lǫk
|
| dative
|
lǫkum
|
lǫkum
|
lǫkum
|
| genitive
|
lakra
|
lakra
|
lakra
|
Weak declension of lakr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
laki
|
laka
|
laka
|
| accusative
|
laka
|
lǫku
|
laka
|
| dative
|
laka
|
lǫku
|
laka
|
| genitive
|
laka
|
lǫku
|
laka
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lǫku
|
lǫku
|
lǫku
|
| accusative
|
lǫku
|
lǫku
|
lǫku
|
| dative
|
lǫkum
|
lǫkum
|
lǫkum
|
| genitive
|
lǫku
|
lǫku
|
lǫku
|
Declension of comparative of lakr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakari
|
lakari
|
lakara
|
| accusative
|
lakara
|
lakari
|
lakara
|
| dative
|
lakara
|
lakari
|
lakara
|
| genitive
|
lakara
|
lakari
|
lakara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakari
|
lakari
|
lakari
|
| accusative
|
lakari
|
lakari
|
lakari
|
| dative
|
lǫkurum
|
lǫkurum
|
lǫkurum
|
| genitive
|
lakari
|
lakari
|
lakari
|
Strong declension of superlative of lakr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakastr
|
lǫkust
|
lakast
|
| accusative
|
lakastan
|
lakasta
|
lakast
|
| dative
|
lǫkustum
|
lakastri
|
lǫkustu
|
| genitive
|
lakasts
|
lakastrar
|
lakasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakastir
|
lakastar
|
lǫkust
|
| accusative
|
lakasta
|
lakastar
|
lǫkust
|
| dative
|
lǫkustum
|
lǫkustum
|
lǫkustum
|
| genitive
|
lakastra
|
lakastra
|
lakastra
|
Weak declension of superlative of lakr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lakasti
|
lakasta
|
lakasta
|
| accusative
|
lakasta
|
lǫkustu
|
lakasta
|
| dative
|
lakasta
|
lǫkustu
|
lakasta
|
| genitive
|
lakasta
|
lǫkustu
|
lakasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
| accusative
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
| dative
|
lǫkustum
|
lǫkustum
|
lǫkustum
|
| genitive
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
lǫkustu
|
Descendants
- Icelandic: lakur
- Norwegian Nynorsk: låk
- Norwegian Bokmål: låk
- ⇒ Old Swedish: *ælaker (“always lacking”)
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “lakr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
- Kroonen, Guus (2013) “lak(k)on-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 325