meaculum
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [meˈaː.kʊ.ɫũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [meˈaː.ku.lum]
Noun
meāculum n (genitive meāculī); second declension
- a course, passage
- c. 125 CE – 180 CE, Apuleius, Metamorphoses 1.4:
- Ego denique vespera, dum polentae caseatae modico secus offulam grandiorem in convivas aemulus contruncare gestio, mollitie cibi glutinosi faucibus inhaerentis et meacula spiritus distinentis minimo minus interii
- (please add an English translation of this quotation)
- Ego denique vespera, dum polentae caseatae modico secus offulam grandiorem in convivas aemulus contruncare gestio, mollitie cibi glutinosi faucibus inhaerentis et meacula spiritus distinentis minimo minus interii
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | meāculum | meācula |
| genitive | meāculī | meāculōrum |
| dative | meāculō | meāculīs |
| accusative | meāculum | meācula |
| ablative | meāculō | meāculīs |
| vocative | meāculum | meācula |
Related terms
References
- “meaculum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- meaculum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.