rezydent
Polish
Etymology
Borrowed from French résident, from Latin residēns.
Pronunciation
- IPA(key): /rɛˈzɘ.dɛnt/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘdɛnt
- Syllabification: re‧zy‧dent
Noun
rezydent m pers (female equivalent rezydentka)
- (law) resident (legal permanent resident, someone who maintains residency)
- Synonym: mieszkaniec
- resident minister
- (medicine) resident (person engaged in postgraduate training)
- (espionage) resident spy
Declension
Declension of rezydent
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rezydent | rezydenci/rezydenty (deprecative) |
| genitive | rezydenta | rezydentów |
| dative | rezydentowi | rezydentom |
| accusative | rezydenta | rezydentów |
| instrumental | rezydentem | rezydentami |
| locative | rezydencie | rezydentach |
| vocative | rezydencie | rezydenci |
Related terms
adjectives
- rezydencjalny
- rezydencjonalny
- rezydencyjny
- rezydualny
nouns
- residuum
- rezydencja
- rezydencyjka
- rezyduum
verb